Kapłani Pracujący w Parafii
Imienia Najświętrzej Marii Panny
Z istnieniem oraz funkcjonowaniem parafii w każdym okresie dziejowym związana jest osoba proboszcza (plebana) lub innego zarządcy parafii. W przypadku parafii w Olszynach k/Wojnicza z powodu braku źródeł niemożliwe jest ustalenie spisu wszystkich proboszczów, administratorów i innych duchownych zarządców, szczególnie tych z pierwszych wieków istnienia parafii. W wielu przypadkach archiwa potwierdzają obecność proboszcza w Olszynach, jednak bez wskazania jego imienia czy nazwiska. Są to archiwa z roku m.in. 1513, 1527, 1539. Znani z nazwiska wymienieni są poniżej wraz z krótką informacją dotyczącą ich życia oraz działalności w olszyńskiej parafii. W momentach, gdy nie było mianowanego proboszcza lub administratora bardzo często udzielali sakramentów i kościołem opiekowali się kapłani z sąsiednich parafii, najczęściej franciszkanie z Zakliczyna lub kapłani pracujący w Wojniczu. Ci sami nierzadko pomagali również w duszpasterstwie proboszczom w olszyńskiej parafii.
1442-? ks. Stanisław Maciej z Przemykowa (Przemankowa)
Dokument kard. Zbigniewa Oleśnickiego z 9 kwietnia 1442 roku erygujący parafię w Olszynach zawiera również dokument fundacyjny Dersława z 12 listopada 1441 roku. Stwierdza, że w parafii nie ma jeszcze żadnego proboszcza. Na ten urząd został instytuowany i ustanowiony Stanisław Maciej z Przemankowa (Przemykowa). „Mianowaliśmy prefekta kościoła, jedynego dobroczyńcę i patrona tego kościoła wzniesionego przez nas, czcigodnego Stanisława Macieja z Przemankowa, kapłana naszej diecezji (…). A my w imieniu Boga powierzyliśmy i ustanowiliśmy przez obecnych, opiekę nad duszami, duchową administrację i doczesne zarządzanie tym kościołem”. Dokument zobowiązuje pod karą ekskomuniki zarządców kościołów w Gwoźdźcu i Wojniczu do uznania ks. Stanisława za proboszcza tejże parafii wraz ze wszystkimi prawami i zaszczytami, zwłaszcza jeśli chodzi o dochody i należne mu dziesięciny.
Nie wiadomo jednak, kiedy dokładnie ks. Stanisław przybył do Olszyn ani w jakim okresie sprawował urząd proboszcza tejże parafii.
1529 ks. Klemens z Kobierzyna (Clemens de Kobyerzino)
Księga Dochodów Beneficjów Diecezji Krakowskiej z roku 1529 (tzw. Liber Retaxationum) wymienia go jako proboszcza w Olszynach. Być może był on proboszczem już o wiele wcześniej. Jednak spisy z roku m.in. 1513, 1527, 1539 nie wymieniają plebana z imienia ani z nazwiska. Spis z roku 1529 informuje, że na okręg parafialny oprócz miejscowości Olszyny składały się wtedy także Grabno i Roztoka oraz część wsi Sukmanie i Szkodna.
1565/1566 ks. Jan
Księga protokołów wizytacyjnych z lat 1565-1570 wymienia ks. Jana, proboszcza w Olszynach jako jednego z wizytatorów w archidiakonacie sądeckim. Wizytacje odbywały się od października 1565 roku do stycznia 1566 roku w dekanatach: sądeckim, nowotarskim, bobowskim i bieckim. Nie ma żadnych innych informacji o tym olszyńskim proboszczu.
1630-1641 ks. Marcin Grodski
Księga ochrzczonych 1630-1706 informuje, że chrzcił jako proboszcz od 1630 roku do stycznia 1641 roku. To on prawdopodobnie założył istniejące do dziś najstarsze księgi parafialne w Olszynach (Księgi od 1630 roku przechowywane w Archiwum). Akta kapituły wojnickiej informują, że w roku 1667 kanonicy wojniccy zdecydowali się oddać krucyfiks, na którym widniał herb ks. Marcina Grodskiego, do kościoła w Olszynach, o który zwrot już wcześniej zabiegano.
1641-1666 ks. Wawrzyniec Ziaia (Pater Laurentius Ziaia)
Księga ochrzczonych 1630-1706 parafii Olszyny informuje, że chrzcił jako proboszcz od marca 1641 roku do grudnia 1666 roku. Mógł być zakonnikiem, gdyż obok imienia i nazwiska widnieje w Księdze ochrzczonych określenie „Pater”. Ks. Wawrzyniec Ziaja (Ziejowic) w latach 1640-1671 był również altarystą św. Krzyża, altarii wojnickiej powstałej pod koniec XVI wieku. Altaria ta posiadała swój dom, ogrody, sady i pola orne. W 1671 roku Wawrzyniec Ziaja (Ziejowic) oddał jej pole oraz żywy inwentarz. Sam altarysta był zobowiązany do odprawiania mszy w każdy piątek, niedzielę i poniedziałek. Będąc proboszczem sprawił do drewnianego kościoła w Olszynach dwa ołtarze, które 31 października 1651 roku, poświęcił bp Wojciech Lipnicki, sufragan krakowski w latach 1645-1657.
1667-1670 ks. Sebastian Sokołowski
Księga ochrzczonych 1630-1706 informuje, że chrzcił jako proboszcz od stycznia 1667 roku do 1670 roku.
1670 ks. Jakub
Przez kilka miesięcy był administratorem parafii w Olszynach po proboszczu ks. Sebastianie Sokołowskim. Udzielał chrztów od maja do września 1670 roku.
1670-1693 ks. Stanisław Włodarski (Włodawski)
Syn Piotra. Pochodził z terenów ówczesnej diecezji krakowskiej. Święcenia niższe przyjął 22 lipca 1653 roku, subdiakonat 20 lutego 1655 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 21 września 1658 roku. Po święceniach pracował jako wikariusz w Wietrzychowicach (wtedy dekanat Opatowiec). Księga ochrzczonych 1630-1706 informuje, że chrzcił jako proboszcz od września 1670 roku do września 1693 roku. Ks. Włodarski sprawił do kościoła ołtarz Matki Bożej, który 4 czerwca 1686 roku poświęcił bp Mikołaj Oborski, sufragan krakowski w latach 1681-1697. Ołtarz ten nie był ołtarzem głównym.
1694 ks. Maciej (Mathias) Milczanowski
Syn Tomasza, pochodził z terenów ówczesnej diecezji krakowskiej. Święcenia niższe przyjął w 1672 oraz subdiakonat 25 lutego 1673. Święcenia diakonatu przyjął 23 grudnia 1673 roku. Przez kilka miesięcy pełnił urząd proboszcza parafii Olszyny. Na podstawie Ksiąg ochrzczonych 1630-1706 wiadomo, że chrzcił jako proboszcz od stycznia do maja 1694 roku.
1694-1717 ks. Jakub Spilmanski (Spitmanski, Spytmanski)
Syn Łukasza. Pochodził z terenów diecezji krakowskiej. Święcenia kapłańskie przyjął 29 lipca 1685 roku. Po święceniach pracował jako wikariusz w Wojniczu. Aplikację na ten wikariat otrzymał już 3 października 1684 roku od proboszcza wojnickiego ks. Stefana Łodzińskiego, który był w latach 1675 – 1689 jednocześnie prepozytem wojnickim. W 1692 roku został mianowany prałatem kustoszem kapituły wojnickiej i piastował tę funkcję do objęcia probostwa w Olszynach, a więc do roku 1694. Na podstawie Ksiąg ochrzczonych 1630-1706 wiadomo, że chrzcił jako proboszcz od lipca 1694. Zmarł jako proboszcz tejże parafii w 1717 roku. Archiwa kapituły wojnickiej informują, że był jednocześnie proboszczem w Olszynach oraz prebendariuszem w Melsztynie i Gwoźdźcu, a także, że został pochowany w kościele reformatów w Zakliczynie.
1717-1722 ks. Mikołaj Franciszek Błonski
Syn szlachcica Samuela herbu Bibersztyn. Pochodził z diecezji krakowskiej. Jeszcze jako student Akademii Krakowskiej w 1713 roku ogłosił drukiem życiorys Michała Giedroycia pt. „Atlas fructum orbem Polonorum sustentas”. Jako kleryk niższych święceń zgłosił się do kapituły wojnickiej w 1715 roku z prośbą o zwołanie posiedzenia, na którym zgłosił swe żądanie oddania mu sum, jakie pozostawił kanonik wojnicki Jacek Śliwski z przeznaczeniem na fundację nowej kanonii. Już 12 sierpnia 1715 roku dokonano instalacji Błońskiego na nową kanonię fundi Śliwski IV. W międzyczasie, 21 września 1715 roku, uzyskał również święcenia kapłańskie. Z biegiem czasu osiągnął prepozyturę kościoła św. Agnieszki na Stradomiu w Krakowie. Na terenie kapituły wojnickiej rozwijał bardzo żywą działalność. Był egzekutorem testamentów, prowadził spory o dziesięciny na kapitułę wojnicką, odbudował dom scholasterii oraz zajął się restauracją kolegiaty. Wielokrotnie wzmiankowany, również jak prałat kustosz, w Aktach kapituły wojnickiej. 19 kwietnia 1717 roku został proboszczem w Olszynach i pełnił ten urząd do 16 stycznia 1722. 16 stycznia 1722 roku został proboszczem w Zakliczynie, gdzie wybudował zakrystię. Sprawował ten urząd do śmierci, czyli do roku 1747. W latach 1740-1747 był również proboszczem/prebendarzem na zamku w Melsztynie.
1722-1723 ks. Wojciech Madenski
Syn Walentego. Pochodził z diecezji krakowskiej. Święcenia kapłańskie przyjął 18 grudnia 1717 roku. Po święceniach pracował w Radłowie (dekanat Wojnicz). Objął probostwo w Olszynach 25 lutego 1722 i pełnił ten urząd do listopada 1723. 6 października 1723 roku przeniósł się na probostwo do Moszczenicy (dekanat Biecz). Tam zmarł jako proboszcz w roku 1747.
1723-1724 ks. Stanisław Migszewski (Migosiewski)
Na podstawie Księgi ochrzczonych 1717-1743 stwierdzić można, że chrzcił jako commendarius (zarządca parafii) od grudnia 1723 do marca 1724 roku.
1724-1730 ks. Wojciech Madenski
Księga ochrzczonych 1717-1743 potwierdza, że chrzcił jako curatius od marca 1724 roku do grudnia 1730 roku. Raczej nie można utożsamiać go z wcześniejszym proboszczem ks. Wojciechem Madenskim, który pełnił ten urząd w latach 1722-1723.
1731-1733 ks. Antoni Ociński
Księga ochrzczonych 1717-1743 informuje, że chrzcił jako commendarius (zarządca parafii) od stycznia 1731 roku, a później jako wikariusz do lutego 1733.
1733-1734 ks. Wojciech Stanisław Parodowski
Udzielał chrztów w parafii Olszyny od 1733 roku. Pełnił urząd proboszcza do 1734 roku.
1736-1787 ks. Stanisław Jacek Matuszewski (Martuszewski)
Urodził się w 1707 roku. W latach 1734-1736 był wikariuszem Olszynach, jednak był wtedy jedynym duszpasterzem w parafii co potwierdzają z resztą Księgi ochrzczonych z tych lat. 3 sierpnia 1736 roku został proboszczem w Olszynach i pełnił ten urząd do 1787 roku. W okresie od 24 stycznia 1787 do 25 czerwca 1792 był proboszczem w Zakliczynie, gdzie zmarł. W latach 1754-1783 był ponadto prałatem kustoszem kapituły wojnickiej. Jednak zanim obsadzono go na to stanowisko kapituła wojnicka postawiła mu warunki. A więc, by dokonał rewindykacji wszystkich praw kustodii, utraconych przez jego poprzednika, oddanie trzechletnich dochodów na odbudowę kolegiaty oraz cofnięcie procesu toczonego z kapitułą o dziesięciny z Olszyn. Miał również jako prałat kustosz wypłacać należności wikariuszom oraz służbie kościelnej. Zapisy kapitulne świadczą, że zaniedbywał te obowiązki już w 1755 roku.
1789-1796 ks. Andrzej (Antoni) Hercewicz
Syn Stefana. Pochodził z diecezji krakowskiej. Święcenia niższe otrzymał w 1781 i 1782 roku. Zaś święcenia diakonatu 21 grudnia 1782 roku. Pracował jako wikariusz w Brzozowej (dekanat Wojnicz), a następnie od stycznia 1782 roku w Lisiej Górze. Następnie w tym samym charakterze pracował w Pilźnie (1784) i tarnowskiej katedrze (1785). W 1789 został proboszczem w Olszynach. 29 kwietnia 1796 instytuowany, a 5 czerwca instalowany na probostwo w Lubczy, gdzie zmarł przed 1 lutego 1797 roku.
1796-1815 ks. Filip Kazimierz Maciszewki (Marciszewski)
Były franciszkanin. Urodził się w 1758 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1780. Jako wikariusz pracował w Szaflarach w latach 1786-1787, Mszanie Dolnej od 1789, Szczepanowie od 1792. Proboszczem w Olszynach był w latach 1796-1815. Później przeniósł się na probostwo do Złotej. W roku 1819 został administratorem w Domosławicach, gdzie zmarł w 1820 roku.
1816-1822 ks. Wilhelm Weisvoyl (Weissvogel)
Urodził się w 1779 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1811 roku. Prawdopodobnie pochodził z innej diecezji. W oficjalacie starosądeckim jawi się od 1816 roku jako proboszcz w Olszynach k. Wojnicza. Księgi ochrzczonych z tych lat potwierdzają jego obecność Olszynach do roku 1822. Następnie przeniósł się do klasztoru ojców bernardynów do Tarnowa. Od 1825 roku administrator w Siedlcach, od 1827 w Kamionce Wielkiej, a od 1828 roku ponownie przebywał w klasztorze w Tarnowie. Następnie był wikariuszem w Radgoszczy, Szczucinie. W marcu 1835 roku odszedł ze Szczucina pozostając bez stanowiska. Rezydował w klasztorze ojców bernardynów w Przeworsku. Zmarł 15 marca 1849 roku.
1822-1827 ks. Józef Kozłowski
Urodził się w roku 1791. Święcenia kapłańskie przyjął w 1819. Po święceniach pracował jako wikariusz w Oleśnie. W 1822 roku został mianowany proboszczem w Olszynach k. Wojnicza. Sprawował ten urząd do 1827 roku, kiedy to przeniósł się na probostwo do Jadownik Podgórnych. Zmarł 23 września 1840 roku w Jadownikach.
1829-1832 ks. Tomasz Stański
Urodził się 19 grudnia 1798 roku w Wojniczu. Filozofię studiował we Lwowie, teologię we Lwowie i Bochni. W Bochni przyjął święcenia kapłańskie w roku 1826 z rąk bpa G. T. Zieglera. Po święceniach pracował jako wikariusz w Radomyślu Wielkim, w 1828 roku administrował w Chronowie i Iwkowej. W 1829 został proboszczem w Olszynach k. Wojnicza. 13 października 1832 roku przeniósł się na probostwo do Szynwałdu, gdzie zmarł 29 czerwca 1868 roku.
1832-1835 ks. Ludwik Matulewicz
Urodził się w 1802 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1830. Słownik biograficzny kapłanów diecezji tarnowskiej wskazuje, że pochodził spoza diecezji tarnowskiej. Choć księgi parafialne już w 1832 roku stwierdzają jego obecność w Olszynach koło Wojnicza jako administratora. Udzielał chrztów w parafii Olszyny od listopada 1832 do lutego 1836. Następnie pełnił urząd proboszcza w Zalasowej w latach 1836-1838. W latach 1838-1855 był proboszczem w Porębie Radlnej, gdzie m.in. wybudował z własnych środków miejscową szkołę i odnowił drewniany kościół. Aresztowany podczas rzezi galicyjskiej za posiadanie broni palnej i nakłanianie do udziału w powstaniu. Zmarł 17 sierpnia 1855 roku na cholerę zaraziwszy się posługując sakramentalnie wśród chorych. Spoczywa na cmentarzu w Porębie Radlnej.
1836-1848 ks. Józef Kazimierz Plaski
Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Urodził się 6 lutego 1803 roku w Nowym Sączu. Filozofię studiował w Koszycach, zaś teologię we Lwowie. Święcenia kapłańskie przyjął w roku 1828. Po święceniach pracował jako wikariusz w Starym Sączu. W 1836 objął probostwo w Olszynach k. Wojnicza. Udzielał chrztów od marca 1836 roku. Przed śmiercią mógł chorować, gdyż od kwietnia 1848 roku w Olszynach mianowano administratora. Zmarł w Olszynach 21 maja 1848 roku.
1848 ks. Wacław Kutil
Urodził się 11 września 1812 roku w Piasku (Czechy). Studiował filozofię w Budziejowicach, zaś teologię w Budziejowicach, Lwowie i Tarnowie. Przyjął święcenia kapłańskie w Tarnowie 28 sierpnia 1836 roku z rąk bpa F. Zachariasiewicza. Pracował jako wikariusz w Lipnicy Murowanej od 1836, od 1839 w Suchej, od 1841 w Dębnie, od 1842 w Kamienicy i od 1843 w Łęgu Tarnowskim. 28 marca został administratorem w Piotrkowicach, gdzie odnawiał kościół. Prawdopodobnie z powodu choroby i bliskiej śmierci ks. Józefa Plaskiego, 10 kwietnia 1848 roku został mianowany administratorem parafii Olszyny k. Wojnicza. W grudniu 1848 roku przeniósł się na wikariat do Szczucina, gdzie też zmarł 23 kwietnia 1854 roku.
1848-1864 ks. Walenty Jabcoń
Urodził się w 1794 roku. Studiował we Lwowie i Tarnowie. Święcenia kapłańskie przyjął 26 września 1831 roku w Przemyślu z rąk bpa J. Potockiego. Po święceniach pracował jako wikariusz w Otfinowie, od 1833 w Lachowicach i od 1839 w Radgoszczy. W roku 1848 objął probostwo w Olszynach k. Wojnicza, gdzie zmarł 2 maja 1864 roku. Spoczywa na tamtejszym cmentarzu.
1864-1886 ks. Stanisław Świerczewski
Urodził się 23 kwietnia 1834 roku w Rogowie (Królestwo Polskie). Przeniósł się z rodzicami do Krakowa, gdzie ukończył szkołę. Teologię studiował w Tarnowie, gdzie 20 sierpnia 1857 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa J. A. Pukalskiego. Po święceniach pracował jako wikariusz w Brzeziu, od 1859 w Dąbrowie Tarnowskiej i od 1862 w Bolesławiu. 30 sierpnia 1864 roku został mianowany proboszczem w Olszynach k. Wojnicza, gdzie wybudował obecny kościół i starą plebanię. Urząd ten pełnił do roku 1886, kiedy to przeniósł się na probostwo do Lipnicy Murowanej. Zmarł 22 listopada 1897 roku w Lipnicy Murowanej.
1886-1887 ks. Jan Wiejaczka
Urodził się 15 czerwca 1846 roku w Biesnej. Teologię studiował w Tarnowie, gdzie też przyjął święcenia kapłańskie 31 lipca 1878 roku z rąk bpa J. A. Pukalskiego. Po święceniach pracował jako wikariusz w Gręboszowie. Od 1884 roku administrował w Biegonicach. Następnie po krótkim urlopie zdrowotnym w 1885 roku, pełnił funkcję wikariusza w Cerekwi. A od 1886 administrował w Lipnicy Murowanej. 14 października 1886 został mianowany administratorem parafii Olszyny k. Wojnicza. Pełni ten urząd przez niespełna pół roku, bo już 8 lutego 1887 roku został mianowany wikariuszem w Jadownikach Podgórnych, a następnie proboszczem w Paleśnicy, gdzie zmarł 11 maja 1934 roku.
1887-1903 ks. Aleksander Sołtys
Urodził się 2 marca 1858 roku w Ciężkowicach. Teologię studiował w Tarnowie, gdzie też przyjął święcenia kapłańskie 22 czerwca 1882 roku z rąk bpa J. A. Pukalskiego. Po święceniach pracował jako wikariusz w Myślenicach (od 25.08.1882), w Pilźnie (od 14.11.1882), w Dobczycach (od 24.10.1885). W roku 1886 został administratorem w Piotrkowicach. 5 lutego został mianowany proboszczem parafii Olszyny k. Wojnicza. W roku 1903 przeniósł się na probostwo do Zakliczyna. Zmarł 25 maja 1918 roku.
1903-1938 ks. Marcin Florek
Urodził się 30 października 1871 roku w Słopnicach Królewskich. Teologię studiował w Tarnowie i tam też przyjął święcenia 29 czerwca 1898 roku z rąk bpa I. Łobosa. Od 1898 pracował jako wikariusz w Łącku, od 1900 w Wojniczu. Od 17 października 1903 roku został mianowany wikariuszem w Olszynach k. Wojnicza. 4 stycznia 1904 roku został mianowany proboszczem tejże parafii. Był dziekanem dekanatu wojnickiego. Zmarł 5 października 1938 roku w Tarnowie. Spoczywa na cmentarzu w Olszynach.
1938-1939 ks. Jan Rzepka
Urodził się 5 października 1885 roku w Ujściu Solnym. Teologię studiował w Tarnowie i tam też przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa L. Wałęgi 29 czerwca 1911 roku. Pracował jako wikariusz w Dąbrowie Tarnowskiej, Grybowie (od 1914) oraz od 1920 jako administrator tejże parafii. W 1921 roku przeniósł się do Gródka jako wikariusz eksponowany. Od 1922 pełnił funkcję wicerektora Seminarium Duchownego w Tarnowie. W latach 1928-1969 sprawował urząd proboszcza w Wojniczu. Z rozległej parafii wydzielał nowe parafie, m.in. Biadoliny (1938), Grabno (1947), Łętowice (1951), Mikołajowice (1957). W latach 1938-1939 administrował również w Olszynach k. Wojnicza. Zmarł 6 października 1976 roku i został pochowany w Wojniczu.
1939-1941 ks. Augustyn Zaborowski
Urodził się 19 lutego 1894 roku w Mikołajowicach. Studiował teologię w Tarnowie i tam też 24 czerwca 1917 roku z rąk bpa L. Wałęgi otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował jako wikariusz: od 1917 w Dębicy, od 1921 w Bruśniku. W 1926 został proboszczem w Siedliskach Bobowskich. 19 stycznia 1939 roku został mianowany proboszczem parafii Olszyny k. Wojnicza. Jednak opuścił probostwo bez formalnej rezygnacji. Od 1948 przebywał w Wietrzychowicach, następnie rezydował w Jasieniu, Zborowicach i Zbylitowskiej Górze, gdzie zmarł 20 grudnia 1985 roku.
1941 ks. Stanisław Pieprznik
Urodził się 26 listopada 1911 roku w Szczurowej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1937 roku. Administrował parafią w Olszynach k. Wojnicza przez kilka miesięcy, od sierpnia do listopada 1941 roku. Następnie został proboszczem w Trzetrzewinie. Sprawował ten urząd w latach 1941-1987. Następnie był rezydentem w Domu Księży Emerytów w Tarnowie. Zmarł w roku 2005.
1941-1943 ks. Tadeusz Strohschneider
Urodził się 1 kwietnia 1914 roku w Nowym Wiśniczu. Teologię studiował w Tarnowie i tam też przyjął święcenia kapłańskie 31 marca 1940 roku z rąk bpa E. Komara. Po święceniach pracował jako wikariusz w Tropiu. 27 listopada 1941 roku został mianowany wikariuszem w Olszynach k. Wojnicza. Pełnił w rzeczywistości funkcję administratora parafii, gdyż nie było mianowanego innego administratora czy proboszcza. Sprawował w Olszynach ten urząd do 30 stycznia 1943 roku, kiedy to został wikariuszem w Czerminie, a następnie w Bolesławiu i Szczucinie. W 1950 roku został administratorem w Wadowicach Górnych. Zmarł 19 sierpnia 1953 roku.
1943-1984 ks. Stanisław Żurek
Urodził się 17 kwietnia 1912 roku w Brzozówce. Po studiach teologicznych w Tarnowie otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bpa F. Lisowskiego. Pracował jako wikariusz w Nawojowej (od 1935), Podegrodziu (od 1939), Chomranicach (1940-1941), Zagorzycach (od 1942). 10 kwietnia 1943 roku został mianowany administratorem w Olszynach k. Wojnicza. 23 marca 1959 roku został mianowany proboszczem w tej parafii. Pracował sam, ale chętnie przyjmował kolegów księży, którzy go odwiedzali i spieszyli mu z pomocą duszpasterską. Pomagali mu m.in. ks. Jakub Dobrzański w latach 1964-1967, ks. Antonii Hałgas w latach 1967-1970, ks. Stanisław Augustyn w latach 1970-1972. W ostatnich latach życia miał również do pomocy wikariuszy. Byli to kolejno: ks. Jan Ligas (1972-1977), ks. Stanisław Górak (1977-1979) i ks. Stanisław Kudlik (1979-1984). Zmarł nagle 21 maja 1984 roku, spoczywa w Olszynach.
1984-2006 ks. Lucjan Morawski
Urodził się w 1938 roku. Pochodził z parafii Zwiernik. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1962 roku. Jako wikariusz pracował, m.in. w Starej Jastrząbce, Dębicy-Matki Bożej Anielskiej. W latach 1977-1984 pełnił urząd proboszcza w Siennej. W Olszynach proboszczował w latach 1984-2006. Następnie pozostał w parafii w charakterze rezydenta. Zmarł 15 października 2011 roku. Został pochowany na cmentarzu w Olszynach.
2006 ks. Marian Grzanka
Urodził się 22 października 1934 roku w Zdziarcu. Po złożeniu egzaminu dojrzałości w Tarnowie w 1953 roku, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. W dniu 29 czerwca 1958 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Karola Pękali. Pracował jako wikariusz w parafiach: Piwniczna (od 1958), Pilzno (od 1961), Brzesko – św. Jakuba (od 1965). Od 1970 był rektorem w Niedomicach, a od 1978 roku pierwszym proboszczem tejże parafii. W latach 1991-2004 pełnił urząd proboszcza parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Tarnowie-Mościcach. Następnie przeszedł na emeryturę i pozostał w parafii Tarnów-Mościce. Przez krótki czas w roku 2006 administrował parafią w Olszynach k/Wojnicza. Zmarł 1 stycznia 2009 roku. Spoczywa na cmentarzu komunalnym w Tarnowie-Mościcach.
2006-2009 ks. Paweł Mikulski
2009-2014 ks. Emil Matysik
2014-obecnie ks. Jakub Rozum
Pomagający w pracy
| Ks. Bolesław Gubała | 2005 - 2006 |
| Ks. Stanisław Augustyn | 1970 - 1972 |
| Ks. Antoni Hałgas | 1967 - 1970 |
| Ks. Jakub Dobrzański | 1964 - 1967 |
Wikariusze
| Ks. Stanisław Kudlik | 1979 - 1984 |
| Ks. Stanisław Górak | 1977 - 1979 |
| Ks. Jan Ligas | 1972 - 1977 |